خوشبختی را در همین لذت‌های ساده روزانه زندگی‌ات جست‌وجو كن.

و به ابرها خیره نشو تا بلكه روزی چوب جادویی از آسمان بر دامنت بیفتد.

اگر كمی به اطرافت نگاه كنی

هزار عامل خوشبختی را كشف خواهی كرد.

دل است ديگر
خســـته ميشود، بــــي حوصله ميشود
از روزگار، از آدمــــــها، از خودش، از اين قابها،از اثبات،
از توضيح...
از کلماتي که رابطه ها را به تلخي ميکشد
از اين همه مهـــرباني كردن و نا مهرباني ديدن
سلام تصـــنعي شنيدن
از سنگ صبـــور بودن و آخر هم مُهر سنگ بودن خوردن
از زهــــــر حرف هايي
که تا آخـــــــر عمر آدم را مي آزارد.
كــم آورده‌ام
خسته‌ام
از اين همه خواستن ها و نشدن ها
از اين كه ديگر توان قـــــــــوي ماندن نيست
آرامش ميخواهم...
قــــــــــــــــــــــــــــــرار مي خواهم...

تمام راههای قلبم به سوی کسی باز می شود

که هیچ گاهر با او مهربان نبوده ام

خار خندید و به گل گفت : سلام و جوابی نشنید

خار رنجید ولی هیچ نگفت
...
ساعتی چند گذشت ، گل چه زیبا شده بود

دست بی رحمی آمد نزدیک

گل سراسیمه ز وحشت افسرد

لیک آن خار در آن دست خزید

و گل از مرگ رهید

صبح فردا که رسید

خار با شبنمی از خواب پرید

گل صمیمانه به او گفت : سلام..........

کسی باش که عمری با تو بودن ، یک لحظه ،

و لحظه ای بی تو بودن ، یک عمر باشد

آدمیست دیگر . . . .

یک روز حوصله ی هیچ چیز را ندارد

دوست دارد بردارد خودش را .......بریزد دور ...

حسین پناهی

هرچیزی ممکن است حتی ،

غـ یـــ ر ممکن میگوید من ممکن هستم ...

کافیست دستی که با مهربانی ازآسمان دراز شده را در دست بگیریم ...

خدایا .. من همانی هستم که وقت و بی وقت مزاحمت می شوم
همانی که وقتی دلش می گیرد و بغضش می ترکد، می آید سراغت
من همانی ام که همیشه دعاهای عحیب و غریب می کند
و چشم هایش را می بندد و می گوید
من این حرف ها سرم نمی شود. باید دعایم را مستجاب کنی

همانی که گاهی لج می کند و گاهی خودش را برایت لوس می کند
همانی که نمازهایش یکی در میان قضا می شود و کلی روزه نگرفته دارد
همانی که بعضی وقت ها پشت سر مردم حرف می زند
گاهی بد جنس می شود البته گاهی هم خود خواه
حالا یادت آمد من کی هستم
خدایا می دانم که ادم خوبی نبوده ام  اما از تو می خواهم آنگونه زنده ام نگاه داری که نشکند دلی از زنده بودنم
و آنگونه مرا بمیرانی که کسی به وجد نیاید از نبودنم

زمان می گذرد و در انتهای راه می فهمی چقدر حرف نگفته در دل باقی ماند
حرفهایی که می توانست راهی به سوی عشق باشد
حرفهای ناتمامی که در کوچه های بن بست زندگی اسیرند
ناگهان لحظه غربت می رسد و تو در میابی که چقدر زود دیر شده

به تکاپو می افتی ... در غربت بیابان، در کوچ شبانه پرستوها

در لحظه وصال موج و ساحل دنبال عشق می گردی...

دیر شده خیلی دیر

هر روز دوست داشتن را به فردا می انداختی و

حالا می بینی دیگر فردایی وجود ندارد

سالها چشمت را به رویش بسته بودی و نمی دانستی

و یا شاید نمی فهمیدی

امروز حرف حقیقت را باور می کنی ...

اما افسوس که خیلی زودتر از آنچه فکر می کردی دیر شده

آن كس كه لذت یك روز زیستن و عاشق بودن را تجربه كند،

انگار كه هزار سال زیسته و آنكه امروزش را قدر نمیداند،

هزار سال هم به كارش نمی آید !

زندگى آن چيزى است که براى تو اتفاق مي‌افتد، در حالى که تو

سرگرم برنامه‌ريزي‌هاى ديگرى هستى(جان لنون )

برای من هم دعا کن 

پسرک کوچک پاکم ........

خدا به حرفهای تو خوب گوش میکند.......

تا کی دل من چشم به در داشته باشد ؟

                           ای کاش کسی از تو خبر داشته باشد

 آن باد که آغشته به بوی نفس توست

                            از کوچه ما کاش گذر داشته باشد ...

بهترین باش........

اگر نمی توانی بلوطی بر فراز تپه ای باشی،بوته ای در دامنه ای باش،
ولی بهترین بوته‌ای باش كه در كناره راه می‌روید.

اگر نمی‌توانی بوته‌ای باشی،علف كوچكی باش و چشم‌انداز كنار

شاه راهی را شادمانه‌تر كن.......

اگر نمی‌توانی نهنگ باشی، فقط یك ماهی كوچك باش،

ولی بازیگوش‌ترین ماهی دریاچه!

تمام خنده هایم را نذر کرده ام

تا تو همان باشی که صبح یکی از روزهای خدا

عطر دستهایت ، دلتنگی ام را به باد می سپارد . . .

سیدعلی صالحی

دلم گرم است!

چه زيبا خالقی دارم

دلم گرم است می دانم

که فردا باز خورشيدی،

ميان آسمان،چون نور می آيد

شبی می خواندم با مهر

سحر می راندم با ناز

چه بخشنده خدای عاشقی دارم

که می خواند مرا ،با آن که می داند گنهکارم

اگر رخ بربتابانم

دوباره،می نشيند بر سر راهم

دلم را می ربايد،با طنين گرم وزيبايش

که در قاموس پاک کبريايي،قهر،نازيباست

چه زيبا عاشقی را دوست می دارم

دلم گرم است می دانم،که می داند

بدون لطف او، تنهای تنهايم

اگر گم کرده ام من راه ورسم بندگی را،اما

دلم گرم است،می دانم،

خدای من،خدايی خوب می داند

ومی داند که سائل را نبايد دست خالی راند

دلم گرم خداوندی ست

که با دستان من، گندم برای يا کريم خانه می ريزد...

(کيوان شاهبداغی)

زندگی همیشه آنقدر بزرگ هست که حتی با از دست دادن

تمام آن باز هم گوشه ای برای زیستن باقی بماند

واین گوشه را با یاد خدا میتوان آنقدر بزرگ کرد که

تمام از دست رفته ها فقط گوشه ای از آن باشد

جای خالی بعضی آدم ها

آنقدر حجیم می شود که مرا در حجم خود غرق میکند!

من خود می شوم یک جای خالی! با یک عالمه نقطه

بی خانمان........که هرکسی میگذرد

جای خالی را با عبارت مناسب پر می کند برایم!

من خدایی دارم که دستگیر است نه مچ گیر

اما همان خدا بندگانی دارد که مچ گیرند نه دستگیر!

برای خوشبخت شدن، مهم نیست که چقدر داشته باشیم،

مهم این است که    چقدر لذت ببریم.

پدر داشت روزنامه می خواند پسر که حوصله اش سر رفته بود

پیش پدرش رفت وگفت : پدر بیا بازی کنیم پدر که بی حوصله بود

چند تکه از روزنامه که عکس نقشه دنیا بود تکه تکه کرد و به

پسرش داد و گفت برو درستش کن . پسر هم رفت و بعد از مدتی

عکس را به پدرش داد. پدر دید پسرش نقشه جهان رو کاملاًدرست

جمع کرده از او پرسید که نقشه جهان رو …از کجا یاد گرفتی؟ پسر

گفت :من عکس اون آدم پشت صفحه رو درست کردم . وقتی

آدمها درست بشن دنیا همدرست میشه

بدان آنکه دوستش داری ترا دوست خواهد داشت(دکتر حسابی )

خداوندا

تو میدانی که من دلواپس فردای خود هستم

مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را ، مبادا گم کنم اهداف زیبا را ،

دلم بین امید و ناامیدی میزند پرسه ، میکند فریاد میشود خسته.....

مرا تنها تو نگذاری...